Kochani, za nami ¾ podróży przez aspekty miłości w cyklu „Miej odwagę kochać” 🙂 Przeszliśmy już sporo kilometrów 😉 Ale przed nami jeszcze spory odcinek drogi, także idźmy z entuzjazmem wciąż do przodu.👣🧭 Miłość jest procesem i wciąż się rozwija. 🌹


„…Miłość. Jak ją wyrazić? Mnogość słów może nie tylko jej nie wyrazić, ale wręcz spłycić, bo wszystkie słowa czegoś nie dopowiadają, a nawet nieraz zmieniają treść, która sama w sobie jest niewymowna, gdyż te najgłębsze treści są poza słowami. Jakże można słowem wypowiedzieć głębie? Człowiek mówi nieraz «kocham» i zawsze może to znaczyć coś innego. Jeżeli jest prawdziwa miłość, to stale rośnie i dziś jest jej więcej niż wczoraj, więc trzeba przyjąć taką świadomość, że jeśli kocham tak bardzo, tak najbardziej, to jest to zawsze w stadium wzrastania, stawania się. Miłość prawdziwa jest procesem, narasta i pragnie narastać, nigdy nie ma dość. Prawidłowe odczucie to jest: «chcę kochać coraz więcej, pragnę!».
Jakiż jest profil tej ludzkiej miłości? Jeśli człowiek myśli «kocham», to jest jeszcze mało. Dopiero, gdy to drugie «ja» powie to samo: «kocham ciebie», wtedy miłość się dopełnia, wzbogaca, porywa sobą, rozszerza duszę ludzką i jakby rodzi nowego człowieka. Do tego wzrostu miłość ludzka potrzebuje jednak zakorzenienia w Bogu. O tyle rośnie, o ile nie sprzeciwia się Jemu. Ludzka miłość ma tylko wtedy siłę twórczą, gdy jest czysta, bezgrzeszna, cała zanurzona w Nim. Miłość ludzka jest uczestnictwem w tej Bożej i wtedy tylko owocuje,
gdy nie traci z Nim kontaktu”.

Wanda Półtawska, „Beskidzkie rekolekcje”