🖊 „Miłość jest ponad reakcją serca. Jeżeli serce steruje ku pożądaniu, miłość musi serce opanować. Miłość jest w człowieku głębiej zakorzeniona niż reakcje uczuciowe”.
Wanda Półtawska, Beskidzkie rekolekcje

Właśnie dlatego mamy nasze serca prowadzić… nakierowywać je na dobro i piękno.
➡ „Prostą drogą prowadź twe serce” – Prz 23, 19b

Autorzy książki „Miej odwagę kochać” tłumaczą w jaki sposób prowadzić swoje serce. Podajemy 3 myśli, które wydają nam się najciekawsze i dają trochę do myślenia:

💟 „Musisz zrozumieć, że Twoje serce podąża za tym, w co je inwestujesz. To, w co inwestujesz swój czas, pieniądze i energię, będzie również przyciągać Twoje serce”.

💟 „Czy wiesz, co obecnie absorbuje Twoje serce? Odpowiedź na to pytanie uzyskasz, obserwując te płaszczyzny swojego życia, którym w zeszłym miesiącu poświęciłeś czas, zastanawiając się, na co przeznaczyłeś środki finansowe, oraz uświadamiając sobie, jakie były główne tematy Twoich wypowiedzi”.

💟 „Czas zidentyfikować miejsce, w którym powinno aktywnie działać Twoje serce, a następnie podjąć wybór ukierunkowania serca na ten obszar”.

… bo gdzie skarb Twój, tam będzie i Twoje serce… por. Mt 6, 21 💖

Miłość się zachwyca
Warto prowadzić swoje serce w kierunku zachwytu. Zachwyt nad rzeczywistością może wynikać z decyzji. Bo można przeżyć dzień nie zwracając na nic uwagi, a można go przeżyć z zachwytem nad codziennością, nad słońcem, pięknym niebem, ożywczymi kroplami deszczu, zielenią wokół, kwiatami w parku/ogródku/na balkonie/w doniczce czy w wazonie. 🌿🌼🌸 Zachwycić się kolorami i zapachem w trakcie gotowania… zachwycić się czasem, który mam i który jest darem ⏳… bliskością Boga i drugiego człowieka…
Mogę zachwycić się na nowo tymi, których mam obok siebie… przypomnieć sobie piękne chwile. „Było, więc jest, bo w Bogu nie ma czasu” (myśl z „Beskidzkich rekolekcji”). Jeśli coś było, to dalej trwa… musisz to tylko na nowo odnaleźć.

To ciekawe, ale nasze decyzje „wbrew uczuciom” i świadome wybieranie postawy wdzięczności, uśmiechu i zachwytu nad rzeczywistością, mogą wpłynąć na zmianę także na poziomie samych uczuć.
Kiedyś czytaliśmy o pewnym badaniu: dwóm grupom osób pokazywano te same śmieszne obrazki… z tym, że jedna grupa trzymała wówczas długopis między wargami (opuszczenie warg – imitacja smutku), a druga grupa trzymała długopis między zębami (imitacja uśmiechu). Okazało się, że druga grupa „uśmiechając się” oceniła obrazki jako bardziej zabawne, niż grupa pierwsza 😃. Starajmy się uśmiechać pomimo różnych przeciwności – może to sprawić, że zmieni się nasze wewnętrzne podejście do rzeczywistości.

W homilii do młodzieży w Nairobi 17-go sierpnia 1989r. Jan Paweł II powiedział: „Tak jak życie chrześcijańskie wymaga ciągłego nawracania się, podobnie życie małżeńskie wymaga od małżonków, aby podejmowali nieustanne i ofiarne wysiłki zmierzające do pogłębienia małżeńskiej jedności. Z zamysłu Boga mężczyzna i kobieta w naturalny sposób uzupełniają się nawzajem i odczuwają wzajemny pociąg. Uczucia te trzeba jednak rozwijać i podsycać poprzez pełną czułości wzajemną troskę, a nade wszystko poprzez odwoływanie się do łask otrzymanych za pośrednictwem Sakramentu. Duch Święty, Duch Prawdy i Miłości, w sposób szczególny zstępuje na małżonków w Sakramencie Małżeństwa; On pomaga im w dążeniu do przezwyciężania własnych niedostatków i egoizmu, w osiąganiu coraz pełniejszej komunii w Chrystusie. (…) Powołanie małżeńskie wymaga wielkiego poświęcenia i ofiarności zarówno ze strony męża, jak i żony. Wzajemne obdarowywanie sobą jest niezbędnym warunkiem szczęścia każdej pary małżeńskiej”.