🖊 Można wymienić 5 podstawowych darów Boga dla człowieka: 💝 istnienie, 💝 życie, 💝 ciało, 💝 płciowość, 💝 płodność.

Bóg, powołując człowieka do istnienia w nieskończoność oraz do życia w jego chwale, darował mu ciało, aby jego osoba mogła się poprzez nie wyrażać. Z ciałem nieodłącznie związany jest dar płciowości i płodności, które umożliwiają człowiekowi realizację swojego powołania oraz człowieczeństwa poprzez fakt bycia kobietą lub mężczyzną, poprzez stanie się matką lub ojcem.

Skoro ciało jest darem Boga, to jest ono DOBRE Dlatego pierwszym zadaniem człowieka jest przyjęcie tego ciała, przyjęcie swojej płci – wypowiedzenie pewnego „tak”, „fiat” – niech mi się stanie, wobec płci danej człowiekowi przez Boga.

W Kościele mówi się o „sakramentalności” ciała – ciało jest sakramentem, bo czyni widzialnym to, co jest niewidzialne.

Jan Paweł II w „Mężczyzną i niewiastą stworzył ich” pisze na ten temat: „ono bowiem [ciało], i tylko ono zdolne jest uczynić widzialnym to, co niewidzialne: duchowe i Boże. Ono zostało stworzone po to, aby przenosić w widzialną rzeczywistość świata ukrytą odwiecznie w Bogu tajemnicę, aby być jej znakiem”.

Ciało pozwala nam być znakiem miłości Boga, pozwala uczestniczyć nam w Bożej wymianie miłości – stać się obrazem miłości Trójcy Świętej.

Miłość wyraża się poprzez ciało – tylko dzięki niemu nasza miłość może się realizować i uwidaczniać poprzez czyny.

_________________

Cielesność i seksualność człowieka to nie tylko i wyłącznie kwestia zjednoczenia małżeńskiego, gdyż cały człowiek jest seksualny – każda komórka naszego ciała jest seksualna Dlatego każdy kontakt cielesny i działanie podejmowane przez ciało, szeroko rzec ujmując, seksualne. Nie ograniczajmy zatem seksualności do samej sfery aktu małżeńskiego.

Jednakże to właśnie poprzez akt małżeński ciało wyraża najpełniej oddanie się drugiej osobie i jedność pomiędzy małżonkami.
Przez lata różne herezje zaprzeczały wartości ciała i traktowały je jako coś grzesznego. Przez długi czas seksualność człowieka traktowana była jako temat tabu. A tymczasem seksualność jest pięknym darem i zamysłem Boga wobec człowieka.
Akt małżeński dotyczy sfery świętości. Nie bez powodu mówi się o trzech ołtarzach życia małżeńskiego, do których należą: 🌼Ołtarz Eucharystyczny,🌼 stół oraz właśnie 🌼 łoże małżeńskie.

Sfera seksualności jest niezwykle ważną sferą w małżeństwie… sferą, która może budować, jednoczyć i pogłębiać więź małżeńską, ale także może stać się czymś, co burzy jedność i stanowi medium dla innych problemów w małżeństwie.

To bardzo rozległy temat i nie da się go wyczerpać w jednym poście… ale na potrzeby dzisiejszego aspektu miłości chcielibyśmy napisać o podstawowej różnicy między mężczyzną a kobietą w odniesieniu do aktu małżeńskiego, która wydaje nam się bardzo istotna…

Kobieta ma większą potrzebę czułości i najważniejsze dla niej są gesty miłości takie jak przytulenie, trzymanie za rękę, pocałunek… Mężczyzna w większym stopniu ma potrzebę wyrażania i przyjmowania miłości poprzez akt małżeński. Zaś odrzucenie aktu małżeńskiego może być odbierane przez niego po prostu jak odrzucenie miłości.
Bardzo ważne jest, aby na co dzień zdawać sobie sprawy z naszych podstawowych różnic, podejmować temat rozmów o seksualności. Ważne jest, aby akt małżeński osadzić w kontekście szerzej pojmowanej jedności, o której pisaliśmy wczoraj w ramach aspektu: Miłość wprowadza jedność. Sfera wzajemnej jedności i komunii musi być przedłużeniem aktu małżeńskiego w codzienności.

Ciało należy przyjąć z całą jego płodnością. Dostrzec ukryte piękno, poznać tajemnice, zrozumieć fizjologię… 🌿

Trzeba w tym miejscu podjąć także temat antykoncepcji…
Akt małżeński nie może „zaprzeczać” ciału – antykoncepcja zaś powoduje oderwanie więzi od ciała – postawa antykoncepcyjna neguje ciało, gdyż jest ono wówczas sztucznie ubezpładniane.
Akt małżeński wymaga poszanowania ciała poprzez rozpoznawanie czasu płodnego i niepłodnego, które w naturalny sposób następują po sobie. Odpowiedzialność małżeńska w przypadku odkładania poczęcia z ważnych powodów, będzie się wiązała z podejmowaniem zbliżenia tylko w czasie niepłodnym. Będzie natomiast zawsze dążyć do stworzenia wszystkich warunków, aby przyjąć dziecko.